یکی از سوابق بسیار مشخص پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله وسلم این است که در همه آن چهل سال قبل از بعثت و در عصر جاهلیت و بلکه در همه عمرش، از اول کودکی تا آخر، در محیط آلوده حجاز که فقط و فقط محیط بت پرستی بود، هرگز بتی را سجده نکرد . این، یکی از مشخصات ایشان است و اگر یک بار کوچکترین تواضعی در مقابل بتی کرده بود، در دوره ای که با بتها مبارزه می کرد به او می گفتند : تو خودت بودی که یک روز آمدی اینجا مقابل لات و هبل تواضع کردی .نه تنها بتی را سجده نکرد، بلکه در تمام دوران کودکی و جوانی، در مکه که شهر لهو و لعب بود، به این امور آلوده نشد. مرکز عیش و نوش اعیان و اشراف همین شهر بود. انواع لهو و لعبها، شرابخواریها، نواختنها، رقاصیها، به طوری که می رفتند کنیزهای سپید و زیبا را از روم، از همین شام و سوریه می خریدند و می آمدند در مکه به اصطلاح عشرتکده درست می کردند و از این عشرتکدهها استفاده مالی می کردند که یکی از چیزهایی که قرآن به خاطر آن سخت به اینها میتازد، همین است.(سوره نور/ آیه۳۳)
پیغمبر صلی الله علیه وآله وسلم در تمام عمرش هرگز در هیچ مجلسی از این مجالس دائر مکه شرکت نکرد .
دیگر سابقه درخشان پیغمبر صلی الله علیه و آله وسلم در دوران قبل از رسالت، صداقت و امانت و عقل و فطانت اوست. همگان به صداقت و امانت آن حضرت اعتماد فراوان داشتند و در بسیاری از کارها به عقل او اتکا داشتند.
بنا بر عنایت ازلی، برای آنکه آیت بودن قرآن کریم و وحی بودن آن کتاب عظیم آسمانی بیشتر روشن شود، آن را با این همه معارف در باب مبدا، معاد، انسان، اخلاق، قانون، قصص و عبرتها و با آن همه لطف و زیبایی و فصاحت، بر زبان بنده ای از بندگانش جاری کرد که یتیم، فقیر، چوپان، صحراگرد و درس ناخوانده و مکتب نادیده بود
حتى هنگامى که سیلى از کوههاى مکّه سرازیر شد و کعبه را آسیب رسانید، در بازسازى کعبه میان قبایل چهارگانه مکّه، اختلافى رخ داد و هر رئیسى مى گفت: افتخار نصب «حجر الأسود» باید نصیب من گردد. در این لحظه مردى پیشنهاد کرد اختیار این کار را به دست کسى بسپارید که قبل از همه از یکى از درهاى مسجد الحرام وارد شود.
در این انتظار به سر مى بردند که پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم وارد شد و صداى همه به رضایت بلند شد. گفتند: این مرد امین است و هرچه بگوید مورد قبول ما است.
حضرت دستور داد پارچه اى آوردند، سنگ را در میان پارچه نهاد و به هریک از سران چهارگانه دستور داد یکى از گوشه هاى پارچه را بگیرند و به پاى دیوار کعبه بیاورند. آنگاه حضرت با دستان خود «حجر» را بر جایش نصب کرد و از این طریق از یک خونریزى جلوگیرى نمود.
بررسى زندگانى پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم قبل از بعثت گواهى بر صدق و راستگویى او در ادعاى نبوّت مى دهد. زیرا ایشان چهل سال در میان مردم به درستى و پاکى معروف بود تا آنجا که او را «محمّد امین» نامیدند و این بود که یک چنین شخصیتی با عنایت و اذن خداوند به مقام رفیع پیامبری مبعوث گردید.