رشتهکوههای «کی»، سه مکان از مقدسترین مکانهای ژاپن را در خود جای داده است که با بازدید از آنها میتوانید بهخوبی با فرهنگ و آیینهای مذهبی مردم ژاپن آشنا شوید.
در «رشتهکوههای کی» (Kii Mountains) که در دل جنگلهای انبوه در ناحیهای دورافتاده از اقیانوس اطلس واقع شده است، سه مکان مقدس به نامهای «یوسینو» (Yoshino)، «اُمینه» (Omine) و «کومانو سانزان» (Kumano Sanzan) وجود دارد که برای دسترسی به آنها باید از جادههای مختص زائران که به شهرهای باستانی نارا و کیوتو (که زمانی پایتخت بودهاند) متصل میشوند، استفاده کرد. آیینهایی که در این سه مکان انجام میشود و همچنین فضای حاکم بر آن، بازتابی از آیین باستانی «شینتو» (Shinto) است و این آئین هم از آداب و رسوم کهن ژاپنی مرتبط با پرستش طبیعت و دین بودائی که برای نخستین بار در چین و شبهجزیره کره معرفی شد، ریشه میگیرد.
در این مکانها که با مناظر جنگلی احاطه شدهاند، آیین مختص کوههای مقدس با بیش از ۱۲۰۰ سال سابقه بهصورت مستمر حفظ شده است و بازدیدکنندگان این آیین بودائی قادرند از نزدیک و بهصورت مستند آن را مشاهده کنند. هرساله بیش از ۱۵ میلیون بازدیدکننده از این مکانها که رودها، نهرها و آبشارهای زیادی دارد، با هدف بازدید از مکانی مذهبی و پیادهروی در فضای سبز بازدید میکنند. در هر یک از این سه مکان عبادتگاههای مقدس زیادی وجود دارد که برخی از آنها در قرن نهم ایجادشدهاند.
آشنایی کوتاه با منطقه
رشتهکوههای «کی» در منطقهای خشن و دوردست در شبهجزیرهای در جنوب اوزاکا، کیوتو و ناگویا واقع شده است. در این رشتهکوه برخی از مهمترین مکانهای مقدس ژاپن جای گرفتهاند که بیشتر آنها با شبکهای از مسیرهای مختص زائران که «کومانو کودو» (Kumano Kodo) نام دارند، به یکدیگر متصل شدهاند. در میان این مکانها، سه مکان جزو یکی از ۲۲ میراث جهانی یونسکو در ژاپن محسوب میشوند.
معابد کوه یوسینو پر از شعرهای باستانی ژاپنی هستند. در ضمن این کوه یکی از بهترین مکانها برای تماشای منظرهی بسیار زیبای شکوفههای گیلاس ژاپن در فصل بهار است. کوه آمینه نیز یکی دیگر از مکانهای مذهبی کوهستان «کی» محسوب میشود و خلوتگاه پیروان فرقهی «شوگندو» (Shugendo) است. فرقهی شوگندو یکی از فرقههای دین بودای ژاپنی است که پیروان آن معتقدند باید مدتی را در کوهها به ریاضت بگذرانند.
معابد «کمونو سانزان» (Kumano Sanzan)، سه معبد بسیار مهم این منطقه هستند که مسئولان آن بر ۳ هزار معبد در سراسر ژاپن نظارت دارند. معبد «کومانو ناچی تایشا» (Kumano Nachi Taisha)، یکی دیگر از این سه معبد محسوب میشود که مشرف بر مرتفعترین آبشار ژاپن است.
«کویاسان» (Koyasan)، مرکز تجمع پیروان فرقهی «شینگون» (Shingon) است که یکی از فرقههای بودا محسوب میشود. در ضمن این مکان «قبرستان اوکونئین» (Okunoin Cemetery) را نیز در خود جای داده است که بهجرئت میتوان گفت یکی از مقدسترین مکانها برای بودائیهای ژاپنی محسوب میشود. امروزه بودائیها در تمام ایام سال در اقامتگاه این معبد محبوب گرد هم جمع میشوند و هرروز صبح زود بلند میشوند تا در مراسم مقدس روشن کردن آتش (goma fire ceremony) که به دست یکی از راهبان بودائی انجام میشود، شرکت کنند.
در صورت سفر به این منطقه از ژاپن، میتوانید مدتی را در اقامتگاههای معبد کویاسان اقامت کنید تا با قدم زدن در مسیرهای مقدس کمانو کودو، آبتنی در «چشمهی آب گرم یونومین» (Yunomine onsen) و بازدید از سه معبد کومانو سانزان تجربههای بینظیری از سفر به ژاپن به دست آورید.
تاریخچه
ریشهی ایجاد مکانهای مقدس شینتو در این منطقه به دوران پیش از ظهور آیین بودا بازمیگردد؛ اما پس از ظهور این آیین به مکانی برای تجمع پیروان فرقهی شینتو با باورهای بودائی مختلف تبدیل شد. «کوکای» یا «کوبو دایشی» (Kukai یا Kobo Daishi) که یکی از مهمترین شخصیتهای برجسته در آیین بودای ژاپنی محسوب میشود، در سال ۸۱۹ مقیم معبد کویاسان شد و فرقه شینگن بودا را ایجاد کرد.
کوکای پس از مرگش در قبرستان اوکونئین به خاک سپرده شد و بودائیهای ژاپنی معتقدند او هنوز در حال مراقبه و مدیتیشن و در انتظار ظهور «میروکو یا مایتوریا» (Miroku یا Maitreya) یا همانا بودای آینده (Future Buddha) است. به همین دلیل بسیاری از ژاپنیها خواستار این هستند که در این قبرستان به خاک سپرده شوند و همین موضوع باعث شده است این قبرستان بزرگترین قبرستان ژاپن شود.
از قرنها پیش تاکنون امپراتورها و زائران ژاپنی مسیرهای بین این مکانهای مقدس را با پای پیاده طی کردهاند و در چشمههای آب گرم غسل کردهاند تا پاک شوند. «آبگرم سوبویو» (Tsuboyu Onsen) که یک چشمهی آبگرم با استخر کوچک دونفره در آبگرم «یونمین» است، تنها آبگرم ثبت شده در فهرست میراث جهانی یونسکو محسوب میشود.